امکان سنجی کاربرد فناوری آب مغناطیسی در بهبود کیفیت آب برای شرایط خوردگی و رسوبگذاری

در این پژوهش اثر میدان مغناطیسی را بر میزان هدایت الکتریکی به عنوان شاخصی برای سنجش مقادیر سختی و خورندگی آب مورد آزمایش قرار داده شد. متغیرهای مستقل ما شامل نوع مگنت به کار رفته با میدان های الکتریکی متفاوت، دبی های مختلف جریان آب ورودی به مگنت، سختی های موقت مختلف و همچنین سختی های دائم متفاوت بودند و اثر هر کدام از این پارامترها بر مقدار هدایت الکتریکی مورد سنجش واقع شد. مقادیر دبی در سه سطح شامل متوسط مصرف بر اساس آب فروخته شده توسط سازمان آب و فاضلاب و تعداد مشترکین برای استان خوزستان برابر با 38 لیتر بر ساعت، استان تهران برابر با 72 لیتر بر ساعت و بر اساس برنامه سوم توسعه و بعد خانوار ایران در سال 90 برابر با 22 لیتر بر ساعت محاسبه شد. سختی های موقت و دائم به گونه ای در نظر گرفته شده اند که دسته بندی های مختلف آب از لحاظ سختی را که شامل آب نرم، آب سخت و آب خیلی سخت که به ترتیب دارای سختی کوچکتر از 1، 1 تا 3 و بزرگتر از 3 میلی اکی والان بر لیتر هستند را پوشش دهد. ترکیب موادی که سختی را شامل می شوند به گونه ای انتخاب شد که املاح موجود در آب به شرایط طبیعی نزدیک باشد. بدین منظور مقدار املاح موجود در رودخانه کارون در ایستگاه اهواز در سال 1390 مبنا قرار داده شد و با حل کردن آن در آب مقطر دیونیزه شده توسط دستگاه دیونایزر گروه خاکشناسی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران آب مورد نظر برای عبور از دستگاه های تصفیه مغناطیسی آماده شد. به منظور بهینه کردن تعداد آزمایش ها از روش تاگوچی برای طراحی آزمایش ها توسط نرم افزار qualitek-4 استفاده شد و تعداد آزمایش ها و شرایط انجام آزمایش ها مشخص شد. هدایت الکتریکی آب عبوری از دستگاه قبل و بعد از عبور از دستگاه های مختلف تحت شرایط طراحی شده توسط روش تاگوچی اندازه گیری و توسط نرم افزار qualitrk-4 تحلیل شده و اثر هرکدام از این پارامترها بر کاهش مقدار هدایت الکتریکی و آثار متقابل این پارامترها مشخص شد. نتایج نشان دادند که از بین پارامترهای مختلف بیشترین تاثیر مربوط به سختی دائم، سختی موقت، نوع مگنت به کار رفته و نهایتا دبی آب عبوری از مگنت ها می باشد. هدایت الکتریکی با مقدار املاح موجود در آب ارتباط مستقیم دارد و دلیل تاثیرپذیری بیشتر از سختی دائم نسبت به سختی موقت مربوط به انحلال بیشتر مواد تشکیل دهنده ی سختی دائم آب نسبت به سختی موقت است. نوع مگنت به کار رفته نیز به علت تفاوت در میدان های الکتریکی در مسیر جریان آب تعیین کننده می باشد. کمترین تاثیر نیز مربوط به دبی آب عبوری از مگنت ها می باشد. به این دلیل که دبی آب عبوری از دستگاه ها زیاد و زمان تماس آب با میدان الکتریکی برای تاثیرپذیری از میدان الکتریکی کم بوده است، لذا کاهش در مقدار هدایت الکتریکی به واسطه تغییر در مقدار دبی مقدار قابل توجه نمی باشد.